English
Italiano
Lietuvių
Polski
EspañolΤι είναι το εργατικό δίκαιο
Το εργατικό δίκαιο είναι ένας κλάδος του δικαίου που καλύπτει τις σχέσεις μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων, συμπεριλαμβανομένων των προσδοκιών και των απαιτήσεων των εργοδοτών από τους εργαζόμενους, καθώς και των δικαιωμάτων που έχουν οι εργαζόμενοι στον εργασιακό χώρο. Το εργατικό δίκαιο ασχολείται επίσης με νομικά ζητήματα που σχετίζονται με το ελεύθερο επάγγελμα.
Πρόκειται για ένα ευρύ θέμα και όσοι εργάζονται στον κλάδο της μόδας, όπως και σε κάθε άλλο κλάδο, πρέπει να συμμορφώνονται με τη νομοθεσία. Πράγματι, ορισμένα ζητήματα εργατικού δικαίου είναι αρκετά συνηθισμένα στη μόδα, όπως το ζήτημα των περιοριστικών συμφωνιών. Τέλος, υπάρχει μια αυξανόμενη τάση για ελεύθερους επαγγελματίες στον κλάδο.
Υπάρχουν δύο είδη εργασιακών δικαιωμάτων: τα νόμιμα δικαιώματα (τα οποία είναι δικαιώματα που προέρχονται από νόμους του Κοινοβουλίου και κανονισμούς της ΕΕ) και τα δικαιώματα που καθορίζονται στη σύμβαση εργασίας. Τα θεσμοθετημένα δικαιώματα είναι απόλυτα, και μεταξύ των σημαντικότερων από αυτά είναι το δικαίωμα του εργαζομένου:
- δεν μπορείτε να υποστείτε διακρίσεις,
- να κερδίζουν τουλάχιστον τον εθνικό κατώτατο μισθό,
- το δικαίωμα να μην γίνονται κρατήσεις από τη μισθοδοσία,
- παροχή αναλυτικής μισθοδοσίας ανά εισόδημα και κρατήσεις,
- το δικαίωμα άδειας,
- το δικαίωμα σε άδεια μητρότητας,
- το δικαίωμα για συνδικαλιστικό εκπρόσωπο σε πειθαρχικές διαδικασίες και διαδικασίες καταγγελίας.
Η παραβίαση του νόμου δίνει στον εργαζόμενο το δικαίωμα να καταθέσει αγωγή.
Δεδομένης της φύσης της βιομηχανίας της μόδας, υπάρχουν ορισμένες πτυχές που είναι μοναδικές στον κλάδο. Ένα παράδειγμα είναι η χρήση περιοριστικών συμφωνιών στις συμβάσεις εργασίας, η οποία είναι ένας ευρύς όρος σε μια σύμβαση που απαγορεύει στον εργαζόμενο να κάνει κάτι. Για παράδειγμα, οι συμβάσεις εργασίας για μοντέλα μπορεί να περιέχουν περιορισμούς ότι ένα μοντέλο δεν μπορεί να αυξήσει τη μέση του κατά 2 εκατοστά. Αυτού του είδους οι ρυθμίσεις αποτελούν ένα συχνό φαινόμενο στον κλάδο.
Εάν θέλετε να προσβάλλετε ένα περιοριστικό σύμφωνο, αυτό βασίζεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί να υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την προστασία των νόμιμων συμφερόντων του εργοδότη. Έτσι, εάν ένα περιοριστικό συμβόλαιο δεν έχει σχεδιαστεί για την προστασία ενός νόμιμου επιχειρηματικού συμφέροντος, τα δικαστήρια τότε θα κρίνουν ότι είναι απίθανο να είναι εκτελεστό.
Πολλοί άνθρωποι στη βιομηχανία της μόδας είναι αυτοαπασχολούμενοι και μάλιστα υπάρχει μια αυξανόμενη τάση όχι μόνο στη μόδα, αλλά και γενικότερα, να είναι κανείς οικονομικά ενεργός ως αυτοαπασχολούμενος. Ο ορισμός του αυτοαπασχολούμενου είναι ένας ανεξάρτητος επιχειρηματίας ή εργολάβος που καθορίζει για ποιον εργάζεται, πως και πότε πραγματοποιείται η εργασία.
Παραδείγματα θέσεων εργασίας freelance στον κόσμο της μόδας περιλαμβάνουν:
- μοντέλο – πολλά μοντέλα κατατάσσονται ως υπεργολάβοι για πρακτορεία μοντέλων ή ως ελεύθεροι επαγγελματίες, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να βρίσκουν οι ίδιοι δουλειά,
- φωτογράφος – ένα επάγγελμα κατάλληλο για ελεύθερο επάγγελμα. Οι φωτογράφοι δημιουργούν ένα χαρτοφυλάκιο στο οποίο μπορούν να αποδείξουν τις τεχνικές τους δεξιότητες,
- στυλίστες – οι προσωπικοί στυλίστες και οι μακιγιέρ είναι συνήθως ανεξάρτητοι,
- σχεδιαστές – το 25% των σχεδιαστών μόδας είναι αυτοαπασχολούμενοι,
οι έμποροι – ένας συχνά παραγνωρισμένος αλλά σημαντικός ρόλος στον κλάδο . [1]
[1] LinkedIn “Fashion Industry & Employment Law” https://www.linkedin.com/pulse/fashion-industry-employment-law-bruno-rodrigues