Ανακυκλωμένα υλικά

Τα ανακυκλωμένα υλικά αποτελούν μια βιώσιμη εναλλακτική λύση σε σχέση με τα παραδοσιακά υλικά, επειδή παράγονται από απόβλητα αντί για πρώτες ύλες και επειδή χρησιμοποιούν λιγότερη ενέργεια και χημικές ουσίες για την επεξεργασία τους, με αποτέλεσμα να έχουν μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Επιπλέον, όπως και στην περίπτωση των συνθετικών, τα οποία παράγονται από πλαστικά μπουκάλια και άλλα πλαστικά απόβλητα, η επεξεργασία τους συνδέεται συχνά με τη συλλογή αποβλήτων που διασκορπίζονται στο περιβάλλον.

Αυτή είναι η περίπτωση, για παράδειγμα, του αναγεννημένου νάιλον ECONYL®, το οποίο παράγεται από απόβλητα όπως δίχτυα αλιείας από τους ωκεανούς και τις υδατοκαλλιέργειες, απορρίμματα υφασμάτων από εργοστάσια και χαλιά που προορίζονται για υγειονομική ταφή. Μόλις συλλεχθούν, τα απόβλητα καθαρίζονται και αρχίζει η επεξεργασία για την ανάκτηση του νάιλον. Μέσω μιας καινοτόμου διαδικασίας καθαρισμού, τα απόβλητα αναγεννώνται πίσω στην αρχική τους ποιότητα. Το αναγεννημένο νάιλον κλωθογυρίζεται ξανά για την παραγωγή των ενδυμάτων μας.

Χάρη σε αυτή την κυκλική διαδικασία ανακύκλωσης, που μετατρέπει τα απόβλητα σε νέο πόρο, ο αντίκτυπος στην υπερθέρμανση του πλανήτη θα μπορούσε να μειωθεί κατά 80 τοις εκατό, σε σύγκριση με το συνηθισμένο νάιλον που παράγεται από πετρέλαιο. Για κάθε 10.000 τόνους πρώτης ύλης που απαιτούνται για την παραγωγή νήματος ECONYL®, εξοικονομούνται 70.000 βαρέλια αργού πετρελαίου και 57.100 τόνοι εκπομπών CO2.

Πηγή:  https://unsplash.com/photos/YmyD-gq6x1A

Αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα από τα κύρια προβλήματα σχετικά με τις συνθετικές ίνες, οι οποίες συνήθως προέρχονται από το πετρέλαιο – και γνωρίζουμε ότι τα ορυκτά καύσιμα είναι οι κύριοι παράγοντες που συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη.  Επίσης, δεν είναι βιοδιασπώμενες- αν διασκορπιστούν στο περιβάλλον, παραμένουν εκεί για αιώνες.

Τα τελευταία χρόνια οι ανακυκλωμένες ίνες γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς, για παράδειγμα, ο ανακυκλωμένος πολυεστέρας αυξήθηκε από 9 σε 14 % μεταξύ 2008 και 2019. Η παραδοσιακή παραγωγή πολυεστέρα έχει μικρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παραγωγή φυσικών ινών όσον αφορά το νερό και το έδαφος ωστόσο, η ενέργεια που απαιτείται για την παραγωγή πολυεστέρα την καθιστά μια διαδικασία με υψηλές επιπτώσεις. Εάν η βιομηχανία αναπτυχθεί όπως προβλέπεται, μέχρι το 2050 θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει περισσότερο από το 26% του προϋπολογισμού για τον άνθρακα, που σχετίζεται με μια πορεία 2 βαθμών.

Επίσης, στην περίπτωση του ανακυκλωμένου πολυεστέρα οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις είναι σημαντικά χαμηλότερες από τις συμβατικές: 90 % λιγότερες τοξικές ουσίες, 60 % λιγότερη ενέργεια και 40 % λιγότερες εκπομπές. Προέρχεται κυρίως από πλαστικά μπουκάλια ΡΕΤ, αλλά μπορεί επίσης να παραχθεί χρησιμοποιώντας άλλα πλαστικά μετά την κατανάλωση, όπως απόβλητα ωκεανών ή πολυεστερικά υφάσματα και ρούχα, ή από υπολείμματα επεξεργασίας πριν από την κατανάλωση, όπως απορρίμματα βιομηχανικών υφασμάτων.

Οι περισσότεροι πολυεστέρες ανακυκλώνονται μηχανικά. Ωστόσο, με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, το μερίδιο αγοράς του χημικά ανακυκλωμένου πολυεστέρα αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα χρόνια.