Materiały wtórne

Materiały wtórne są zrównoważoną alternatywą dla materiałów pozyskiwanych metodami tradycyjnymi, ponieważ są produkowane z materiałów odpadowych zamiast z surowców pierwotnych. W związku z tym w celu ich przetwarzania zużywa się mniej energii i chemikaliów, co redukuje ich negatywny wpływ na środowisko.

Co więcej, podobnie jak w przypadku materiałów syntetycznych, które produkowane są z plastikowych butelek i innych odpadów plastikowych, ich przetwarzanie często wiąże się ze zbieraniem odpadów rozproszonych w całym środowisku.

Tak jest w przypadku materiału o nazwie ECONYL®. To regenerowany nylon produkowany z odpadów takich jak sieci rybackie wyłowione z oceanów i akwakultur, ścinki materiałów z zakładów przemysłowych oraz skrawki pokryć podłogowych, które w przeciwnym wypadku trafiłyby na wysypisko śmieci. Po zebraniu materiału jest on poddawany oczyszczaniu, po którym następuje proces odzyskiwania nylonu. Za sprawą innowacyjnego procesu oczyszczania, materiałowi odpadowemu jest przywracana jego pierwotna jakość. Zregenerowany w ten sposób nylon przędzie się ponownie w celu wyprodukowania nowej odzieży.

Źródło:  https://unsplash.com/photos/YmyD-gq6x1A

Dzięki temu cyrkularnemu procesowi recyklingu odpady zostają przekształcone w nowe zasoby. To pozwala zredukować skutki globalnego ocieplenia o 80%, porównując z tradycyjnym nylonem, w produkcji którego wykorzystuje się ropę naftową. Na każde 10.000 ton surowca potrzebnego do produkcji przędzy ECONUL® przypada 70.000 zaoszczędzonych baryłek ropy, a emisja dwutlenku węgla spada o 57.100 ton.

Pozyskiwanie włókien syntetycznych z ropy naftowej to ich największa wada. Jak wiadomo, paliwa kopalne są główną przyczyną globalnego ocieplenia. Co gorsza, nie podlegają one biodegradacji, co oznacza, że po trafieniu do środowiska pozostają w nim na stulecia.

W ostatnich latach popularność włókien odzyskiwanych stopniowo rosła. Dla przykładu, stopień odzyskiwania poliestru wzrósł z 9% do 14% w latach 2008-2019.Tradycyjna produkcja poliestru jest mniej obciążająca dla środowiska niż produkcja włókien naturalnych pod względem zużycia wody oraz zagospodarowania terenu. Z drugiej jednak strony, produkcja poliestru jest procesem wysoce energochłonnym, a zatem bardzo obciążającym dla środowiska. Jeśli produkcja poliestru będzie rosła zgodnie z oczekiwaniami, do roku 2050 może zużyć ponad 26% budżetu emisji dwutlenku węgla, co bezpośrednio wiąże się z celem ograniczenia wzrostu temperatury na świecie poniżej 2 stopni Celsjusza.

Ponadto odzyskiwany poliester jest znacznie mniej szkodliwy dla środowiska od swojej konwencjonalnej alternatywy: Zawiera on o 90% mniej substancji toksycznych, jego produkcja zużywa o 60% mniej energii i jest o 40% mniej emisyjna. Materiał ten pochodzi przede wszystkich z plastikowych butelek PET, ale może być produkowany również z plastików pokonsumenckich, takich jak odpady odławiane z mórz i oceanów, włókna poliestrowe oraz zużyta odzież, a także z odpadów przedkonsumenckich, jak ścinki włókien wykorzystywanych w przemyśle.

Większość poliestru poddaje się recyklingowi mechanicznemu. Jednak wraz z rozwojem nowoczesnych technologii w nadchodzących latach przewiduje się wzrost udziału w rynku poliestru odzyskiwanego chemicznie.