Podejście do ekoprojektowania w modzie

Koncepcja ekologiczna jest definiowana przez Komisję Europejską (dyrektywa 2019/125/WE) jako „uwzględnienie cech środowiskowych w projekcie produktu w celu poprawy jego ekologiczności w całym cyklu życia”.

Koncepcję ekoprojektowania można definiować jako: Metodologię projektowania produktów, w której wpływ na środowisko jest brany pod uwagę na wszystkich etapach procesu projektowania i rozwoju produktu w celu uzyskania produktów, które w całym cyklu życia wywierają możliwie najmniejszy wpływ na środowisko.

Celem jest zatem zmniejszenie obciążeń dla środowiska poprzez zwiększenie wydajności produkcji i towarów oraz usług i uwzględnienie koncepcji cyklu życia produktu.

Cykl życia produktu można w skrócie zdefiniować jako następujące po sobie i powiązane ze sobą etapy systemu produkcji: od pozyskania surowca lub jego wytworzenia z zasobów naturalnych, jego produkcji, dystrybucji i użytkowania, aż po wyjście produktu z użycia.

Warto omówić także strategie ekoprojektowania z perspektywy 5 podstawowych koncepcji:

• Projekt – konceptualizacja produktu
• Produkcja
• Dystrybucja
• Użytkowanie/konsumpcja
• Koniec okresu użytkowania (produkt zachowuje wartość)

Źródło: https://www.domestika.org/en/blog/7060-what-is-eco-design-and-how-to-apply-it-to-your-products

Hélène Allouard (2022) proponuje wytyczne dotyczące podejścia ekokoncepcyjnego stosowanego w przemyśle modowym, zaczynając od koncepcji: strategia/zarządzanie, projektowanie/stylizacja. Na tym etapie można się zastanawiać, czy kierownictwo i zespoły pracujące w przedsiębiorstwie przeszły szkolenie w zakresie ekokoncepcji. Ponadto, dobrze jest odpowiedzieć na pytanie, czy dana kolekcja nie została już przypadkiem zaprojektowana w sposób ekologiczny. Następnie Allouard proponuje podjęcie następujących kroków

1. Materiały: specyfikacje, pochodzenie/rodzaj, jakość. Czy dokument referencyjny został już sporządzony? Czy zapewniona jest identyfikowalność surowca? Czy preferowane jest lokalne pozyskiwanie włókien? Czy wybrane materiały spełniają kryteria solidności?
2. Waga/objętość: produkt, rozmiar/produkcja/prognoza sprzedaży, logistyka. Czy skład produktu został uproszczony? Czy przyjęto zasady postępowania z niesprzedanymi produktami? Czy zapasy i dostawy są zoptymalizowane?
3. Produkcja: zarządzanie środowiskowe, proces, lokalizacja, zarządzanie jakością, prawa człowieka/dobrostan zwierząt. Czy w zakładzie produkcyjnym podejmowane są działania mające na celu zmniejszenie wpływu produkcji na środowisko? Czy procesy są poddawane innowacjom (patronat, prototypowanie 3D, produkcja na żądanie, itp.)? Czy przeprowadzono audyt społeczny zakładów produkcyjnych?
4. Dystrybucja: sklepy, długość łańcucha dystrybucji, środki transportu, opakowania. Czy odległość dzieląca zakłady produkcyjne od punktów sprzedaży detalicznej jest zredukowana do minimum? Czy wykorzystywane są środki transportu emitujące mniej CO2? Czy zbadano możliwości minimalizacji wpływu opakowań na środowisko naturalne?
5. Zastosowanie: dostosowane produkty, komunikacja z konsumentami, częstotliwość, temperatura, zanieczyszczenie. Czy produkty tekstylne są łatwe w utrzymaniu, trwałe? Czy instrukcje konserwacji są wystarczająco przejrzyste? Czy ograniczono uwalnianie mikroplastików?
6. Zoptymalizowany cykl życia: analiza wpływu, zdolność adaptacji, zrównoważony rozwój, nowe usługi. Czy identyfikacja zagrożeń dla środowiska jest kompletna? Czy produkty są projektowane w sposób pozwalający na ich użytkowanie przez kilka sezonów? Czy można je naprawić?
7. Koniec cyklu życia produktu: obieg zamknięty, sektor. Czy produkty tekstylne zostały zaprojektowane zgodnie z logiką gospodarki o obiegu zamkniętym? Czy dostępne są punkty recyklingu?

Istnieje wiele rozwiązań dla czystszej produkcji tekstyliów (wydłużenie żywotności odzieży, redukcja chemikaliów, lokalne zasoby, itp.) Po podjęciu decyzji na temat cech wizualnych, fundamentalne znaczenie ma wybór surowca. Na tym etapie firma powinna dokładnie przeanalizować rodzaj wykorzystywanych zasobów (konwencjonalne, organiczne, itp.), wdrożony proces (identyfikowalność) i podejście społeczne (warunki pracy).

Warto korzystać z poniższych wskazówek dotyczących ekoprojektowania w różnych obszarach przedsiębiorstwa z branży tekstylnej:

Źródło: developed by MEUS