Obecna sytuacja i przeszkody
Każdego roku organizacja Fashion Revolution opracowuje Fashion Transparency Index – raport oceniający firmy pod kątem przestrzegania przez nie zasad transparentności i identyfikowalności. Indeks klasyfikuje 250 marek o rocznych obrotach wynoszących co najmniej 400 milionów dolarów na podstawie informacji, które ujawniają na temat swojej zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju w 246 różnych obszarach, od dobrostanu zwierząt i bioróżnorodności, po warunki pracy i recykling.
Chociaż w 2020 roku ogólny wynik wzrósł o 2 punkty procentowe, nadal pozostaje wiele do zrobienia, ponieważ wiele firm nie osiągnęło nawet wyniku 20%.
Odpowiedzialność łańcucha dostaw to temat stosunkowo świeży, a ponieważ ujawnienie wszystkich jego etapów jest niemożliwe bez ponoszenia znacznych kosztów, łańcuchy dostaw firm odzieżowych wciąż są w większości nieznane. Do tego dochodzi fakt, że dotychczas większość decyzji ekonomicznych była determinowana jak najkorzystniejszym stosunkiem ceny do jakości.
Właściwe stosowanie zasad identyfikowalności wymaga aktywnej współpracy wszystkich partnerów działających w tej samej sieci produkcyjnej. Fakt, że w ramach jednego łańcucha dostaw funkcjonuje wielu pośredników, a łańcuchy dzielą się na etapy o zróżnicowanym stopniu zaawansowania technologicznego, utrudnia gromadzenie danych.
Identyfikowalność nadal stanowi wyzwanie ze względu na brak przejrzystości firm z branży tekstylnej i wynikającą z tego uciążliwość gromadzenia informacji. Bez narzędzi stworzonych z myślą o tym przeznaczeniu, odtworzenie łańcucha stanowi nie lada problem.
Jest to również związane z technologicznym zacofaniem wielu zaangażowanych podmiotów, np. rzemieślników pracujących w małych warsztatach lub nawet w domu, co jest powszechne we Włoszech lub w fabrykach w niektórych krajach azjatyckich. Gdyby poproszono ich o wdrożenie technologii blockchain, by umożliwić śledzenie ich procesów, podmioty te prawdopodobnie napotkałyby znaczne przeszkody; bez komputerów, połączenia internetowego, oprogramowania i umiejętności korzystania z nich, bardzo trudno byłoby im gromadzić informacje w ustrukturyzowany i organiczny sposób.
Kolejna duża przeszkoda dla przejrzystości i identyfikowalności wynika z poufności i bezpieczeństwa danych. Potrzeba monitorowania łańcuchów dostaw pod kątem ich zgodności ze standardami środowiskowymi i społecznymi koliduje z dążeniem do ochrony tajemnic handlowych. Dostawcy zazwyczaj strzegą poufności swoich procesów i partnerów.