English
Italiano
Lietuvių
Español
ΕλληνικάIdentyfikowalność
W swojej książce zatytułowanej „Fashion Industry 2030. Reshaping the future through Sustainability and responsible innovation” autor przedstawia czytelnikom jasną definicję tego, czym jest identyfikowalność: „identyfikowalność jest rozumiana jako zdolność do śledzenia historii, zastosowania lub miejsca przedmiotu w łańcuchu dostaw. W tym kontekście jest ona definiowana jako zdolność do identyfikowania i śledzenia historii, dystrybucji, lokalizacji i zastosowania produktów, części i materiałów, w celu zapewnienia wiarygodności twierdzeń dotyczących zrównoważonego rozwoju, praw człowieka, warunków pracy (w tym zgodności z przepisami BHP), środowiska i przeciwdziałania korupcji oraz „proces, za pomocą którego przedsiębiorstwa śledzą materiały i produkty oraz warunki, w jakich zostały one wyprodukowane w łańcuchu dostaw.”[1]
Identyfikowalność umożliwia przekazywanie danych o różnych składnikach produktu, a także informacji o procesach, w jakich uczestniczy na poszczególnych etapach łańcucha wartości. Gwarantuje poprawność informacji dotyczących jakości produktów i procesów, ich zgodność z przepisami oraz stoi na straży postępowania zgodnie z najlepszymi praktykami społecznymi i środowiskowymi. W szczególności informuje uczestników łańcucha dostaw o tym, kiedy i komu podzlecana jest realizacja zamówień i może być wykorzystywana do monitorowania przepływu zamówień w różnych częściach świata.
Chociaż przepisy, szczególnie w Europie, dotyczące wymogu dochowania należytej staranności zachęcają firmy do zdobywania wiedzy o pochodzeniu swoich materiałów i ukazywania warunków, w jakich są one wytwarzane, identyfikowalność należy do obszaru działań dobrowolnych. Ponieważ jest obecnie nieuregulowana, często twierdzenia marek na temat ich zrównoważonego postępowania nie mają wiele wspólnego z prawdą.
Z powodu braku informacji nikt z nas nie wie, co się dzieje w łańcuchach dostaw, szkodząc naszej planecie i ludziom, oraz co można zrobić, aby temu zapobiec.
Monitorowanie łańcucha dostaw umożliwia weryfikację zgodności każdego etapu produkcji z przepisami krajowymi i międzynarodowymi. Pomaga też zidentyfikować możliwości efektywnego i zrównoważonego zarządzania zasobami, a także zagrożenia dla zdrowia, środowiska i praw pracowników. Umożliwia również poprawę wiarygodności i reputacji marki co pozwala bardziej odpowiedzialne dobierać partnerów. Ułatwia także efektywne zarządzanie wszystkimi dostawcami oraz optymalizację kosztów i ryzyka związanego z fragmentacją i rozproszeniem łańcucha dostaw.
Nawet jeśli marka nie zarządza bezpośrednio wszystkimi etapami produkcji swoich produktów, to i tak jest w nie zaangażowana i musi wziąć odpowiedzialność za ich przebieg.
Firma, która decyduje się na przeniesienie produkcji do krajów, które nie wdrożyły jakichkolwiek norm ochrony środowiska i pracowników, powinna zastąpić niekompetentnego ustawodawcę i wziąć osobistą odpowiedzialność za zgodność całego swojego łańcucha dostaw z kryteriami zrównoważonego rozwoju, narzucając swoim podwykonawcom zasady właściwego postępowania i upewniając się, że są one przez niego przestrzegane.
[1] Francesca Romana Rinaldi, Fashion Industry 20230, Reshaping the future through sustainability and responsible innovation, p.68